Tekst

Refrein:
Zonder dich, is 't duuster zonder lich,
blief 't kieke zonder dich, zonder dich bin ik ni mich.
Zonder dich, is het zwerve zonder thoës,
blieft 't kalt in idder hoës, zonder dich bin ik ni mich.
Telkes waer, spant opniej waer die vaer,
ken ik hup zoe veuroët, met en hiele frisse snoët.
Zonder dich is mien laeve ni compleet,
veur geluk of soms verdreet, zonder dich bin ik ni mich.

As en joärke zoë veurbeej is,
asse daobeej nog tevreej bis,
alles geit zoë on geremd,
alles liek al veurbestemd.
Daan denk ik: "Hoe zou daat nou komme ?"
"Niks te wensen niks te grômme".
Maar 't antwoort kumt vaanzelf,
dao is mien wederhelf ...

Asse alles gaer gedaon hes,
en asse daobeej hiel voldaon bis,
alles geit zoë hiel gewoën,
alles is zoë wonderschoën,
daan denk ik: "Zaal daat altied blieve ?"
"Niks te klage niks te kieve".
Maar daat seen ik daan vaanzelf,
samen met mien wederhelf.