Ruud van den Brandt
Ruud van den Brandt
In oktober 1985 traoj ik toe tot de inmiddels wereldberoemde band in gans limburg, doarmei metein de gemiddelde laeftied van de band drastisch noar onder halende.
Als 17 jeurige snotneus haj ik dees veterane al diverse joare gevolgd als roadie, en mocht zoe hun boxen sjouwen, gitare stemme, en mien veto gaeve of het in de zaal of kerk good klonk. Net optied want zo kos ik ok metein meijdoon op de ierste LP.
Veurdet ik door de zwoare selectie kwaam, um met dees artieste mei te meuge doon, had ik mien vingers al ein aantal joare blauw gespeuld bij het plaatselijke jongerekoer, waat de oorspronkelijke kweekviever is van de groep. Saame met Elian verzorg ik het gitaarwerk binnen de band, en zing op den tied mien toentje mei, dan klinkt het ok nag orges noar. Doarbeej zien weej de einigste die nog gen grieze hoar hebbe, en dat zorgt dan weer veur het jeugdig oeterlik van dees toch al 25 joar bestonde band. Verder schrief ik af en toe ein leedje veur de band, of veur het plaatselijk Gekke Moandigs gebeuren.