Tekst

Refrein:
Maedje leef, kiëk toch um dich hin.
Ut Iaeve haet toch ech vuûl gôds in zin.
Maedje leef, zuus-se ut neet in,
en traônke is ok duk en niej begin.

Ut waas op enne zomerdaag, al mennig jaor geleej.
Mien vriendje zag: "Nouw kôm is doenderbeej".
Ik schoof ok lekker taegen-um-aan, maar toch verschrôk ik mich,
want hae zag: "Ik hald ni miër van dich".

Ik heb um toch gevonde, de man wao ik vuûl um gaef,
en al hiël wat fijne jaorkes mei belaef.
Soms hebbe wee ôk trammelant, en ik traön op mien gezich,
mâr dan zaet, hae zagjes taege mich:

Ut laeve haj vur ôs allein al hiël waat moeis in zin,
met kinder um ôs hin en fijn gezin.
En kump mien dochter nao mich toe, met eur iërste klein verdreet,
dan zeg ik zach: "Vergaet dit leedje neet":